Contactmakers
Bertine Rosink -☏-
Ervarings-mentor
Wat mij uniek maakt in contact maken is mijn gevoeligheid, mijn aandacht en zorgvuldigheid. Ik hou van diepgang met behoud van lichtheid en humor. Ik betrap mezelf wel eens op please-gedrag, om de harmonie te bewaren vind ik het soms lastig om mezelf eerlijk uit te spreken.
Inmiddels heb ik ongeveer 20 jaar ervaring als ‘cliënt’ in de psychiatrie achter de rug, waarbij ik veel samenwerking met hulpverleners heb gekend. Vanuit een onmachtige positie als hulpvrager durfde ik me niet uit te spreken over de hulp die niet aansloot. Ook omdat ik de intentie van de hulpverlener voelde om mij voort te helpen en ik deze intentie geen onrecht wilde doen. Daardoor sprak ik mezelf niet uit. Wat ik deed, was uiterlijk meebewegen, maar vanbinnen dook ik ‘ondergronds’. Ik deed aan schijnsamenwerking met veel hulpverleners.
Wat had ik destijds kunnen doen om uit de schijnsamenwerking te komen? Als ik toen over inzichten beschikte over mijn ongelijkheidspositie als hulpvrager, dan had ik me niet ‘gek’ gevoeld, maar had ik mijn onmachtige situatie beter begrepen. Ik ben ervan overtuigd dat door het bespreekbaar maken van de onderstroom in de samenwerkingsrelatie en het onder ogen zien van de ongelijkheidsposities, je pas dan op een authentieke manier kan verbinden. Dit is wat mij betreft de voorwaarde voor hulpverlening.
Jessy Berkvens -☏-
Ontwikkelaar
Wat mij uniek maakt in contact is mijn ontwapende en onbevangen manier van omgaan met mensen. Ik doe mijn best om mensen écht te zien. Ik ben gevoelig voor mimiek en dynamiek. Daardoor leg ik snel de vinger op de zere plek en dat durf ik steeds vaker uit te spreken.
Ik begon mijn carrière als hulpverlener. Ik heb veel samengewerkt met mensen die door allerlei omstandigheden en psychische problemen niet goed in staat waren om zichzelf te redden. Net van de opleiding dacht ik dat ik de kennis wel in pacht had. Na een aantal jaren zelfonderzoek, opleiding en coaching ervaar ik hoe weinig ik weet en hoe moeilijk het is om ‘het goede’ te doen. Ik twijfel, voel en analyseer veel. Dat is nu mijn zekerheid.
Na jaren onderzoek over Reflectief Samenwerken heb ik ontdekt hoe ogenschijnlijk eenvoudig samenwerken lijkt, maar hoe complex het is om dit écht te doen. Hoe dicht je daarvoor bij jezelf moet komen en lef nodig hebt om moeilijke zaken bespreekbaar te maken. Dit is toch echt de basis voor herstelgerichte hulp, daar ben ik van overtuigd.
Bauke Koekkoek
Grondlegger
Of mensen zich ondersteund voelen door een ander hangt heel sterk af van de relatie die ze met elkaar hebben. Dat betekent niet perse ‘elkaar aardig vinden’ of ‘dezelfde dingen belangrijk vinden’. Het gaat veel meer over gelijkwaardig met elkaar omgaan en steeds weer de koers met elkaar afstemmen. Dat is niet zo eenvoudig als de één zich vijandig opstelt of ingewikkeld gedrag heeft of de ander denkt de alleswetende helper te moeten zijn – en er bij beiden heftige emoties opkomen.
Reflectief Samenwerken (voorheen ‘Methodisch samenwerken’) is een manier van omgaan met elkaar die gebaseerd is op een jarenlange ontwikkeling in praktijk, onderwijs en via onderzoek. Bertine en Jessy hebben RSW onder de vlag van het lectoraat verder gebracht, gebaseerd op een eerste versie ervan die ik ontwierp en onderzocht in mijn proefschrift en beschreef in een praktijkboek en o.a. dit artikel.
Samen aan doelen werken, koers houden en afstemmen leer je niet uit een boekje maar alleen door veel oefenen, hard werken en constante reflectie. Ik denk dat we met de doorontwikkeling naar Reflectief Samenwerken nu heel dicht komen bij de kern van effectief omgaan met elkaar. Ook wij, als trainers en ontwikkelaars, zijn en blijven in ons werk met mensen steeds trouw aan de principes van Reflectief Samenwerken.